“Je hebt mij lang geleden gefotografeerd voor Vriendin” zegt de vrouw een paar weken geleden in een telefoongesprek. “Het is het mooiste portret ooit van mij en ik wil die foto graag groot op mijn kist zetten.”

Ik ben er stil van.

Als portretfotograaf heb ik vaker zo’n verzoek gekregen en steeds realiseer ik me dan dat ik met een foto echt iets dierbaars geef. Een herinnering voor de nabestaande en een bijdrage aan een mooie uitvaart. Net als de vrouwen die we voor weekblad Vriendin portretteerden kan ik echt iets betekenen in een verder zo trieste periode voor deze mensen.

Mooi ook dat we vrouwen die hier hun beroep van hebben gemaakt deze week in het zonnetje zetten.

Tekst Tessa Heselhaus Visagie Wilma Scholte